Ahlak ile sanatın uyumlu bileşimi olarak tarif edilen Ahilik, Anadolu'da XIII. yüzyılın başından itibaren görülmeye başlamış ve Sosyo-ekonomik müesseseleşmenin mimarı olmuştur.
Amacı, zenginle fakiri, üretici ile tüketici, emek ile sermaye, halk ile devlet arasında iyi ve sağlam ilişkiler kurarak 'sosyal adaleti' gerçekleştirmek olan Ahilik, bu amacına, sağlam bir teşkilatlanma modeli ve köklü bir eğitim sistemi aracılığıyla ulaşmaya çalışmıştır.
Ahilik, toplumun bütün varlıklarına üç-beş kişinin hâkim olmasına müsaade eden bir teşkilatlanmanın adı değil, toplumun orta kesiminin kalkınmasına yardımcı olan bir örgütlenmenin adıdır...
Ahilik insanları her yönden yetiştiren MESLEKİ alanda yetiştiği bir AHLAK MEKTEBİDİR.
Çalışmayı, emek ve sermaye barışını, çevreyi temiz tutmayı, kaliteli mal üretmeyi, gençleri eğitmeyi, üretici-tüketici, devlet-millet toplumun tüm fertlerinin barışık olduğu bu sistem, Anadolu'da sosyo-ekonomik düzenin kurulmasında önemli roller üstlenmiştir.
Fütüvvetnamelere göre teşkilat mensuplarında genel olarak
Doğruluk
Emniyet
Cömertlik
Tevazu
Arkadaşlarına nasihat etme, onları doğru yola sevk etme
Affedici olma
Bencil Olmama... Gibi özellikler bulunması gerekir.
Atalarımızdan günümüze kadar gelen ve bugünkü Kapitalist ekonomik sistemin tam tersi MİLLİ ve SOSYAL EKONOMİK SİSTEMİN TEMELLERİNİ ATMIŞTIR. Ayrıca Ahilik Türk ve Müslüman kültürüne, geleneklerine, Göreneklerine, törelerine uygun, toplumsal fayda sağlayan, her kesime hitap eden, üreten bir sistemdir.
Arifiye Esnaf Sanayici ve İş adamları Derneği "ARSİADER" Üyeleri olarak "AHİLİK TEŞKİLATI HAFTASINI KUTLUYORUZ..."